Το Χειμάδι (παλαιότερη ονομασία Σουφλάρι) είναι χωριό του νομού Λάρισας.Υπάγεται στην δημοτική κοινότητα Καλοχωρίου της δημοτικής ενότητας Νέσσωνος του Δήμου Τεμπών και βρίσκεται σε υψόμετρο 96 μέτρων.
Οι κάτοικοι του είναι Βλάχοι και έλκουν την καταγωγή τους από το Περιβόλι Γρεβενών.
Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος. Σε λόφο του Χειμαδίου βρίσκονται τα ξωκλήσια του προφήτη Ηλία και της Αγίας Μαρκέλλας.
Παραδοσιακά πανηγύρια διοργανώνονται τόσο στην γιορτή του Αγίου Γεωργίου όσο και στου Προφήτη Ηλία, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης του χωριού.
Το παλιό δημοτικό σχολείο του χωριού δεν λειτουργεί πλέον. Στο χώρο του στεγάζεται πλέον ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Χειμαδίου, ο οποίος και τον αξιοποιεί για τις δραστηριότητες του.
Η μόνιμη εγκατάσταση των Βλάχων στην περιοχή έγινε μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881. Οι κάτοικοι του Χειμαδίου και του γειτονικού Καλοχωρίου καθώς και οι Βλάχικες οικογένειες του διπλανού χωριού (Νέσσων), παρότι ήταν Βλάχοι Περιβολιώτες στην καταγωγή, από τα μέσα του 19ου αιώνα έπαψαν να πηγαίνουν τα καλοκαίρια στο Περιβόλι με τα κοπάδια τους. Η μεγάλη αύξηση της κτηνοτροφίας σε συνδυασμό με την έλλειψη νομής και τις συγκρούσεις εκείνης της περιόδου με τον Αλή Πασά, ανάγκασε μεγάλη μερίδα των κατοίκων του Περιβολίου (περίπου 200 οικογένειες) να αναζητήσουν νέα και ασφαλέστερα θερινά λιβάδια για τα κοπάδια τους σε κάποιο άλλο μέρος της Δ. Μακεδονίας όπου και νοίκιαζαν μέρος για τα κοπάδια τους.
Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα (περίπου 1870) η ομάδα των Περιβολιωτών (όπου απόγονοι τους σήμερα ζουν στα χωριά Καλοχώρι, Χειμάδι, Νέσσων, Μακρυχώρι, Αργυροπούλι Π. Σκυλίτσι και Ν.Περιβόλι) επέλεξε ως μόνιμο θερινό προορισμό για τις οικογένειες και τα κοπάδια της, το όρος Γκαλισίτσα στην περιοχή της Αχρίδας στην γειτονική χώρα. Στην Γκαλισίτσα οι οικογένειες των Περιβολιωτών έμειναν σε δύο οικισμούς (από ξύλινες καλύβες) το Άνω Ιστόκ και το Κάτω Ιστόκ (κοντά στο 1 χλμ ήταν η απόσταση του ενός οικισμού από τον άλλον) κι ο κάθε οικισμός είχε την εκκλησία του, (Αγία Παρασκευή και Παναγία). Εκεί συνέχισαν να πηγαίνουν έως το 1925, οπότε για διαφόρους λόγους αναγκάστηκαν να σταματήσουν την εκεί θερινή τους διαβίωση.
Έτσι κάποιες οικογένειες (μετά από χρόνια) επέστρεψαν πάλι στο Περιβόλι, ενώ άλλες συνέχισαν τις θερινές εξορμήσεις τους σε άλλες ορεινές περιοχές τις Δ. Μακεδονίας ( Κρυσταλοπηγή, Πισοδέρι κ.α.) έως την δεκαετία του 1950, οπότε και οι περισσότεροι κάτοικοι του Χειμαδίου και του Καλοχωρίου ασχολήθηκαν συστηματικά με την γεωργία (παράλληλα με την κτηνοτροφία οι περισσότεροι) και οι θερινές εξορμήσεις στα βουνά σταμάτησαν για τις περισσότερες οικογένειες του χωριού.
Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος. Σε λόφο του Χειμαδίου βρίσκονται τα ξωκλήσια του προφήτη Ηλία και της Αγίας Μαρκέλλας. Σε απόσταση 5 χλμ περίπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου.
