Τον παλιό καλό καιρό, το βράδυ της μεγάλης Αποκριάς τα μέλη της οικογένειας μαζευόντουσαν στον κυρίως οντά για να φάνε όλοι μαζί. Πριν το φαγητό πραγματοποιούνταν δυο όμορφα έθιμα με σημαντικούς οικογενειακούς συμβολισμούς. Πρώτα γινόταν το έθιμο της συγχώρεσης που σταθεροποιούσε τον σεβασμό στα μεγαλύτερα μέλη. Τα νεαρότερα μέλη, δίνοντας ένα πορτοκάλι, έσκυβαν και φιλούσαν τα χέρια των γεροντότερων και έλεγαν «συγχωρεμένα-γιρτάτι». Οι μεγαλύτεροι έλεγαν και αυτοί «συγχωρεμένα». Δεν έπρεπε να ξεκινήσουν την νηστεία μαλωμένοι αλλά με καθαρή καρδιά, και… ήταν δε… μια ευκαιρία να λυθούν οι διενέξεις των μελών της παλιάς οικογένειας που ήταν πολυμελής και ζούσαν όλοι τότε κάτω από την ίδια στέγη.
Ακολουθούσε μετά και το έθιμο του «χάσκα» που συμβόλιζε και την αρχή της νηστείας. Ο γεροντότερος δένει μια κλωστή στον πλάστη, με τον οποίο ανοίγονται τα φύλλα της πίτας και στην άκρη της κλωστής δένεται ένα κομμάτι σκληρού χαλβά ή βρασμένο αυγό. Όλοι κάθονται οκλαδόν σε γύρο και από την μέση ο παππούς κουνάει σαν εκκρεμές τον χαλβά ή το αυγό στα στόματα των μελών της οικογένειας, τα οποία έχουν δεμένα στην πλάτη τα χέρια τους και προσπαθούν να χάψουν τον χαλβά. Η διαδικασία είναι πολύ διασκεδαστική γιατί δεν είναι εύκολο να φαγωθεί ο χαλβάς. Όποιος το κατόρθωνε έπαιρνε τα μπράβο των υπολοίπων και τις ευχές τους να είναι γερός και του χρόνου και κυρίως έτρωγε και το χαλβά. Στο τέλος έκαιγαν την κλωστή, θεωρώντας καλό οιωνό αν καιγόταν ολόκληρη.
Το έθιμο της χάσκας το επιβάλει σαρακοστιανή επιταγή που λέει “με αυγό κλείνει το στόμα το βράδυ της απόκριας και με αυγό ανοίγει πάλι το βράδυ της Ανάστασης” υπενθυμίζοντας τη νηστεία που πρέπει να τηρηθεί στο μεσοδιάστημα αυτό.
Σας ευχόμαστε…
Καλή Σαρακοστή και …σχωρεμένα!
Πριάσνι μπούνι…γιρτάτι!
Με εκτίμηση
για το Δ. Σ
Η πρόεδρος
Σύρμω Χαλίλη