Γνώριμες εικόνες της Ελληνικής περιφέρειας οι κτηνοτροφικές ποτίστρες που εξυπηρετούν τις ανάγκες της κτηνοτροφίας σε νερό.Διάσπαρτες στα βουνά και στα λαγκάδια, στις πλαγιές και στα λιβάδια επιτελούν το δικό τους ευεργετικό σκοπό προς τους κτηνοτρόφους και όχι μόνον.
Οι κτηνοτροφικές ποτίστρες είναι απλά τσιμεντένια κατασκευάσματα, μικρές δεξαμενές- κοιλώματα- που κατασκευάζονται σε ανοιχτούς χώρους (λιβάδια, περιφέρειες, πλαγιές, βοσκοτόπια κλπ.) και μέσα στις οποίες συγκεντρώνεται πόσιμο νερό για τα ζώα.
Οι κτηνοτροφικές ποτίστρες συνήθως αντλούν το νερό από γεώτρηση ή ακόμα και από φυσικές πηγές. Έχουν μία οπή εκκένωσης σε κάποια γωνία του πυθμένα τους την οποία ο χρήστης κτηνοτρόφος την κλείνει με κάποιο αυτοσχέδιο πώμα.
Κατασκευάζονται, μέσα από χρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ανάπτυξη και βελτίωση της κτηνοτροφίας.
Φορείς υλοποίησης μπορεί να είναι η δασική υπηρεσία, οι διευθύνσεις αγροτικής ανάπτυξης, οι διευθύνσεις εγγείων βελτιώσεων και οι ΟΤΑ.
Όλα τα χωριά του Ορεινού Όγκου -και όχι μόνο- κατα τις προηγούμενες δεκαετίες είχαν αρκετές ποτίστρες κατασκευασμένες για να καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της βοσκής οι οποίες συντηρούταν καθε χρόνο (όσο υπήρχε κλιμάκιο του Δασαρχείο στα βουνα που προσλάμβανε εποχιακό προσωπικό με την βοήθεια των Κοινοτήτων πρίν τον Καποδίστρια – αυτόνομες Κοινότητες – και με την συμβολή των κτηνοτρόφων και των συλλόγων τους) όταν υπήρχε αρκετή κτηνοτροφία που δικαολογούσε και την ύπαρξη των τοπικών Κτηνοτροφικών Συλλόγων .
Όλα αυτά πέραν της ανάγκης του νερού για τα ζώα καλύπταν και την ανάγκη του επισκέπτη της περιοχής σε νέρό και πολλές φορές , αυτές οι βρύσες , ήταν σημείο για εκδρομή , για ψήσιμο , για αναψυχή και γλεντια σε αυτές τις βρύσες.
Σήμερα η πολιτεία δεν αντιλαμβάνεται όλα αυτά στο ίδιο μεγεθος με τις ανάγκες που καλυπταν στο παρελθόν και αδιαφορεί.
Τα Δασαρχεία πάψαν πλέον να έχουν κλιμάκια στα χωριά μας και συγκεντρωθήκαν με γραφεία και ελάχιστο προσωπικό στις πόλεις πρωτεύουσες των νομών και διοικούν από εκεί.
Οι κοινότητες χάσαν πλέον καθε αρμοδιότητα , και περιορίστηκε ο ρόλος των Προέδρων μόνο σε παρεμβάσεις συμβουλευτικού χαρακτήρα.
Οι Κτηνοτρόφοι πλέον και η κτηνοτροφία ελάχιστη σε σχέση με το παρελθόν,
Όλα αυτά μαζί με την συγκεντρωση των υδάτινων πόρων που καλύπτουν μεγαλύτερες και διαφορετικές ανάγκες στα χωριά (καποτε από 5-6 βρύσες έπαιρνε όλο το χωριό νέρο για οικιακή χρήση) οδηγήσαν στό να μήν συντηρούνται και να τείνουν να χαθούν όλα αυτά τα πανέμορφα “μνημεία του δάσους” μιας όμορφης εποχής.
Ωστόσο η έλλειψη νερού στα συγκεκριμένα σημεία δεν έχει μόνο δυσάρεστες συνέπειες στα ζώα των κτηνοτρόφων αλλά και στα “άγρια” ζώα και πουλιά της περιοχής η οποία σε πολλά δάση μας έχει χαρακτηριστεί και προστατευμένη NATURA!
